Thursday 21 March 2013

Ο φοιτητής Ανέλπιδος και η γιαγιά Ελπίδα

Γιαγιά, έχω ένα βάρος!
Γιατί;
Τελευταία βλέπω ειδήσεις!
Δύσκολο άθλημα, παιδί μου!
Βλέπω πράγματα πολλά κι ανησυχώ!
Ωχωχωχ! Για πες.
Βλέπω αδιέξοδα και καμία λύση! Μήπως μπορείς να με βοηθήσεις;
Αν μπορώ, θα το κάνω.

Βλέπω ανάπτυξη 0% και καταβύθιση της οικονομίας, εδώ και τέσσερα χρόνια, μνημόνια-πράξεις υποτέλειας και μέτρα επί μέτρων!
Τα περάσαμε κι άλλοτε, μη στενοχωριέσαι!

Βλέπω συνεχές κλείσιμο των επιχειρήσεων στην Ελλάδα και προβλέψεις για χειρότερα!
Ας ανοίξουμε τα μυαλά και τις καρδιές μας! Κι ας βοηθήσουμε τα ελληνικά προϊόντα! Φτάνει πια η ξενομανία και η ξενολατρία!

Βλέπω χειροτέρευση των δεικτών της ελληνικής οικονομίας και απειλή χρεοκοπίας!
Μην ασχολείσαι συνέχεια με τα οικονομικά! Είναι προφανές ότι οι πολιτικοί μας δε μπορούν να κάνουν πια τίποτα. Απέτυχαν και δε θέλουν να το παραδεχτούν και να ζητήσουν βοήθεια απ’ τον λαό ή και να ζητήσουν ένα συγγνώμη για τα σφάλματά τους. Κι η καραμέλα της χρεωκοπίας φτάνει πια! Δε μπορείς να λες σ’ έναν που έχει μπει στο ποτάμι, να προσέξει γιατί θα βραχεί!

Βλέπω ξεπούλημα του εθνικού πλούτου σε εξευτελιστικές τιμές και εκποίηση της ιστορίας μας!
Με θλίβει και μένα… Τόσοι αγώνες! Τόσοι μάρτυρες και τόσοι ήρωες! Αν δεν αγαπάς και δεν πονάς την πατρίδα σου, αυτά γίνονται. Ας αγωνιστούμε, ο καθένας απ’ τη θέση του!

Βλέπω παραδοχή των δανειστών ότι απέτυχε το πρόγραμμά τους, μα επιμένουν σ’ αυτές τις αποτυχημένες συνταγές!
Έχουν κι αυτοί τα σχέδιά τους. Δεν ονομάζεται τυχαία αποικιοκρατία.

Βλέπω 2.000.000 ανασφάλιστα αυτοκίνητα!
Αν μπορείς ν’ ασφαλίσεις το δικό σου, κάντο! Αν μπορείς, βόηθα και κανέναν άλλο, που το έχει ανάγκη. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε! Αν δε μπορείς, δε χάθηκε κι ο κόσμος. Πόδια, ποδήλατο, μέσα μεταφοράς.

Βλέπω 2.000.000 ανέργους από τα 6.000.000 ενεργό εργατικό δυναμικό κι άλλα 2.000.000 κακοπληρωμένους, με καθυστερήσεις ή απλήρωτους, καθώς και συνεχείς απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα!
Ο Θεός να βάλει το χέρι Του! Αν είσαι επιχειρηματίας κι έχεις καμιά θέση εργασίας, στερήσου λίγο απ’ την καλοπέραση σου και δώσε καμιά δουλίτσα σε κάποιον που την έχει ανάγκη. Αν όχι, αλλά ξέρεις απ’ αυτά, βόηθα τον να βρει καμιά δουλίτσα. Άνθρωπος είναι κι αυτός! Υπάρχουν και τ’ ακαλλιέργητα χωραφάκια. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε!

Βλέπω και συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων και συνεχή χαράτσια!
Ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε με πιο λίγα, όπως κι οι πρόγονοί μας. Αν δε μπορείς, μη πληρώνεις τα χαράτσια. Υπομονή λέει το Ευαγγέλιο.

Βλέπω τους μισούς Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας, 250.000 συσσίτια μόνο από την Εκκλησία κι άλλα πόσα από δήμους, κοινότητες και φιλανθρωπικές οργανώσεις, 4.000.000 συνταξιούχοι που με δυσκολία πλέον τα βγάζουν πέρα με τα αλλεπάλληλα χαράτσια κι ένα αυξανόμενο κύμα ανθρώπων που τρέφονται στα σκουπίδια καθημερινώς!
Αν δεν έχει κάποιος συγγενής, φίλος, γνωστός, γείτονας, δώσε του να περάσει την ημέρα, να έχει ένα πιάτο φαγητό, βόηθα τον να πληρώσει το ρεύμα ή κάποιον λογαριασμό. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε!

Βλέπω νεκρά παιδιά λόγω ψύχους στην Καβάλα, νεκρούς φοιτητές λόγω έλλειψης χρημάτων για πετρέλαιο θέρμανσης στη Λάρισα και συνεχή κρούσματα λιποθυμιών παιδιών σε δημόσια σχολεία λόγω υποσιτισμού!
Κάνε καμιά προσευχούλα για αυτά! Βόηθα κανένα παιδάκι, που ξέρεις πως έχει ανάγκη, λόγω ανεργίας των γονιών του! Κι αν ξέρεις κάποιον που δεν έχει θέρμανση, κάλεσε τον σπίτι σου να περάσετε τη μέρα. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε!

Βλέπω άδικο ξύλο και τόνους από χημικά, μέχρι και σε γέρους, δακρυγόνα σε σχολεία και κλίμα απαγόρευσης και λογοκρισίας που θυμίζει δικτατορικά καθεστώτα!
Ο καθένας μας κρίνεται για τις πράξεις του! Ας έρθουν λίγο κι οι δυνάμεις ασφαλείας στη θέση των αναγκεμένων! Γιατί τόση σκληροκαρδία κι απονιά;

Βλέπω 6 στους 10 να μη μπορούν να απευθυνθούν στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και τα νοσοκομεία, που τα μισά έκλεισαν ή τα κλείνουν σ’ αυτή τη χώρα, να βουλιάζουν, μα και ν’ αδυνατούν ν’ ανταπεξέλθουν πια!
Γράψου στην Εθελοντική Διακονία Ασθενών κι επισκέψου και κανέναν γνωστό ή φίλο στο νοσοκομείο.

Βλέπω τις φυλακές να έχουν τριπλάσιους φυλακισμένους και συνθήκες εξαθλίωσης!
Κάνε καμιά επίσκεψη στους φυλακισμένους ή δώσε κανένα τρόφιμο, ρούχο ή ό,τι μπορείς σε μια από τις τόσες οργανώσεις που υπάρχουν.

Βλέπω κόσμο να μη μπορεί να πληρώσει το νοίκι και να μένει στους δρόμους! Πρέπει να πέρασαν τους 100.000 οι άστεγοι!
Αν έχεις κανένα σπιτάκι ξενοίκιαστο, κάνε ένα ψυχικό. Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε!

Βλέπω σχεδόν 4000 φανερές αυτοκτονίες ως τα τώρα σ’ όλη τη χώρα!
Δώσε λίγη χαρά, λίγη ελπίδα, λίγη παρηγοριά σε κάποιον που την έχασε αν μπορείς. Μίλα του για τον Χριστό! Δεν είμαστε ζώα, είμαστε άνθρωποι κι Εκείνος νίκησε τον θάνατο! Ζήτα Του βοήθεια!

Ως Έλληνας έχω κοντή μνήμη και ψήφιζα κυβερνήσεις, που στην πλειοψηφία τους εδώ και κοντά 40 χρόνια δεν ενδιαφέρονταν για τη χώρα μου, παρά μόνο για την τσέπη τους, απ’ ό,τι βλέπω! Κι εγώ βολευόμουν και τους ψήφιζα, γιατί τα πράγματα πήγαιναν καλά!
Βάλε μυαλό! Σταμάτα να τους ψηφίζεις!

Με απειλούν ότι θα βγούμε απ’ το ευρώ, αν δε το κάνω!
Κι άμα; 2000 χρόνια έξω ήμασταν και μόλις δεκατρία μέσα!

Μα θα χάσω τις καταθέσεις μου!
Ίσως, ίσως και όχι. Το σίγουρο είναι ότι αν συνεχίσεις να κοιτάς το εγώ σου κι όχι το εμείς θα χάσεις την πατρίδα σου και θα συνεχίσεις να σιωπάς. Δες και την Κύπρο, πάλι Όχι είπε.

Μα δεν μπορώ να τα βάλω με τις δυνάμεις κατοχής και τα αποικιοκρατικά τραπεζικά συμφέροντα!
Μόνος σου, σίγουρα όχι!

Μα θα γίνει πόλεμος!
Γίνεται ήδη με όλα τα θύματα που μου ανέφερες. Απλώς, είναι ακήρυχτος πόλεμος και με το τηλεχειριστήριο στο χέρι, προς το παρόν. Κατευθυνόμενες ειδήσεις κι εικονική πραγματικότητα. Για όσους έχουν βέβαια, γιατί οι αναγκεμένοι τον νιώθουν πολύ καλά στο πετσί τους!

Μα θα σκοτωθούμε! Είμαστε ένα πολύ μικρό κράτος για να τα βάλουμε με τους κολοσσούς!
Εμείς ναι! Ο Θεός όμως; Πώς νικήσαμε τους Τούρκους το ’21 και τους Γερμανούς το ’40; Με τις δικές μας δυνάμεις;

Έτσι λένε κάποιοι! Άσε που μιλάνε για αρμονική συμβίωση στα 400 χρόνια σκλαβιάς και για συνωστισμούς!
Καληνύχτα!

Μα είναι μέρα ακόμα!
Για το μυαλό και τη λογική μας ναι. Για την ιστορία και κυρίως για την καρδιά μας, νύχτα μαύρη κι άραχνη!

Μα, γιατί;
Όταν θα Τον συναντήσουμε μετά θάνατον και στη Δευτέρα Παρουσία και μας ρωτήσει τι κάναμε, τί θα Του απαντήσουμε; Μηδέν συν μηδέν ίσον τίποτα;

Κι αν κάποιος δεν πιστεύει;
Αν είναι από άγνοια, Τον περιμένει. Ας μιλήσουμε εμείς που γνωρίζουμε.

Και τί να κάνουμε δηλαδή;
Προσευχή και μετάνοια.

Είναι εύκολο;
Κοιμάσαι κάθε μέρα;
Ναι.
Ξυπνάς;
Ναι.
Τρως;
Αλλιώς θα πεθάνω!
Πας στην τουαλέτα;
Ναι.
Μετανιώνεις για πράγματα που έκανες;
Σίγουρα.
Κι είναι εύκολα όλα αυτά;
Είναι στη φύση μου!
Λοιπόν, εσύ τί λες; Είναι εύκολο;
Και τί χρειάζεται;
Αγάπη, πίστη, ελπίδα και κυρίως θέληση.

Σ’ ευχαριστώ, γιαγιά! Με ξεσκοτείνιασες λίγο!
Εγώ; Αμ, δε! Εκείνος!
Κουνήσου απ’ τη θέση σου! Ξύπνα και μη κοιμάσαι! Έχεις αγώνα!
Να θυμάσαι τον μπάρμπα-Γιάννη: είμαστε εις το εμείς κι όχι εις το εγώ!
Και το σημαντικότερο: χτύπα την πόρτα και θα Σου ανοίξει!

Ρωμανός Θαλάσσιος