Διαίρει και βασίλευε, στον τόπον ήρθε
πάλι
Χρόνια πολλά κλειστήκαμεν στ’ εγώ
μας την αγκάλη
Ρωμανός Θαλάσσιος.
και της ελιάς μας τον κορμό να
ρίξει κάτω θέλει.
Στα δίχτυα του πιαστήκαμεν οι
μέσοι κι οι μεγάλοι,
για’ του φτωχού ξεχάσαμε τη δίψα,
το καρβέλι.
κι αφήναμ’ τους να γλείφουσιν της
διαφθοράς το μέλι.
Διαίρει και βασίλευε, στον τόπον
ήρθε πάλι
και της ελιάς μας τον κορμό να
ρίξει κάτω θέλει.
Τρένα, τηλέφωνα, νησιά, στων
ξένων τα κιτάπια,
ενέργεια, μικρομάγαζα: πωλείται
πια η πατρίδα.
Του ψέματος μπουχτίσαμε, μα και
τα λόγια σάπια,
δάκρυ, καρδιάς μετάνοια, για’ θα
‘ρθει καταιγίδα.
Διαίρει και βασίλευε, στον τόπον
ήρθε πάλι.
ποιητικό
είδος ροντέλο ή κυκλωτό,
Ρωμανός Θαλάσσιος.