Σε του’ τη δύσκολη εποχή
μπουμπούκια λείπουν τώρα,
του καλλιτέχνη η βροχή,
χαράς ματιά και μπόρα.
Η ελπίδα βρίσκεται ξανά
στου χρόνου την παλάμη,
η κούτρα σαν στραφεί ψηλά,
απλότητας το χράμι.
Κάθε της χείρας δάχτυλο
το ρόλο του τυγχάνει,
της ομορφιάς το άσυλο
προικιό στης φύσης βάνει.
Και του ζωγράφου το καρό,
του συγγραφέα μελάνι,
του Πλάστη κέντημα θαρρώ
σε ομορφιά δε φτάνει.
Ρωμανός
Θαλάσσιος
